Dag 26 tot 30: San Francisco en co!

Pfew, eindelijk nog een berichtje. We zitten nu al een viertal dagen in en rond San Francisco. De eerste twee dagen waren vooral uitrust & shoppingdagen. En warempel: ook voor ondergetekende (van het mannelijk geslacht) waren het succesvolle dagen: ik kan opnieuw mét broek aan door Ieper lopen binnen enkele dagen. Als je hier échte (nee, geen turkse toestanden hier) Levi's 501 & co kan kopen voor minder dan 30 euro per stuk, zit je natuurlijk goed.

Evelyne verspilde mijn mastercard* vooral aan scrapbook-hebbedingetjes en decoratieve bakspullen. Die laatste eindigen dan wel gelukkig in mijn maag (zo zal toch nog gerechtigheid geschieden)! Een handigheidje voor de "vriendjes van" trouwens: op de kleedhokjes schrijven ze waar je je vriendin kan vinden.

Na heel wat rondrijden over autostraden met 12 baanvakken en meer, na heel wat shoppingcentra (met decadente food courts), na heel wat hoofdkwartieren van top-informatica-bedrijven (Cisco, SanDisk, MP3.com,...) gepasseerd te hebben (we logeerden niet voor niets in Silicon Valley), ... belanden we eindelijk terug in de stad waar we voet op Amerikaanse bodem gezet hebben: San Francisco.

Na een ommetje naar de verkeerde jeugdherberg (voor een keer de fout van de JPS**), kwamen we toch aan op 685 Ellis Street, in het San Francisco City Center Youth Hostel. Zeker een van de mooiste jeugdherbergen waarin we ooit al geslapen hebben, je kan mooi zien dat dit vroeger een gewoon hotel was: een schitterende lobby, een ruime kamer (met wel een klein bed, maar dit heeft ook zijn voordelen :)), een mooie eetruimte met professionele keuken, ... én in het hart van San Francisco.

Nog even de auto terugbrengen naar het verhuurkantoor (met in totaal 7120 kilometer op de teller!) en het was al tijd om de volgende dag San Francisco beter te verkennen. In het begin van onze reis hadden we al wat rondgejosd, nu begonnen we met een van de hoogtepunten: Alcatraz.

Een tip voor iedereen die San Francisco wil aandoen: reserveer op voorhand Alcatraz. We hadden dit gelukkig gedaan, want de volgende vrij te kopen tickets waren voor ten vroegste voor 8 dagen later... En het is inderdaad de moeite waard: op Alcatraz, een gevangenis-eiland waar het zogezegd onmogelijk was om te ontsnappen (tot het tegendeel bewezen werd), krijg je een uitstekende audio-tour waarmee je uitleg krijgt over het reilen en zeilen van zo'n gevangenis. Je krijgt uitleg over de opstanden, het eten, de beroemde gevangenen (Al Capone, iemand?), de privileges die je moest verdienen, ...

Terug op land bezochten we gisteren en vandaag nog de "Painted Ladies" (mooi geschilderde Victoriaanse houten huisjes), Union Square (centraal plein), Nob Hill (zoals de naam het zegt: een lastige klim), China Town, Little Italy, Fisherman's Wharf (de lokale versie van de Oostendse Vistrap) en Whole Foods Market, een zeldzame vondst in Amerika: een gezonde supermarkt, waar ze géén cola verkopen, maar bijna uitsluitende biologische producten! Het deed warempel deugd om eens een brood te kopen waar géén suiker aan toegevoegd is.

Morgen, op onze laatste San Francisco dag, staan nog enkele hoogtepunten op het programma: een kijkje dichtbij de Golden Gate brug, een tourtje met de Cable Car (een tram voortgedreven door een ondergrondse kabel) en een bezoekje aan Lombard Street: een straat vol haarspeldbochten omdat hij te steil is om gewoon naar boven te rijden. Daarna reizen we naar de luchthaven, klaar voor de terugreis...

Oja, voor we het vergeten: we hebben eindelijk terug "normale" temperaturen, iets te normaal zelfs: 15 graden, winderig, grotendeels bewolkt, ... Hiermee terug bewezen dat Amerika een land van uitersten is: 200 kilometer verder is het 40 graden celsius, hier moeten we terug een lange broek aandoen...

Maandag wacht ons een zware reis terug naar België: we vertrekken om 7u50 lokale tijd om om 7u30 Belgische tijd aan te komen in België. Voor ons is het dan echter 's avonds laat, een bed zal die ochtend toch wel deugd doen vermoeden we...

Tot dan!

* Dit bericht werd duidelijk niet nagelezen door Evelyne, het waarheidsgehalte kan ook niet verzekerd worden.

** JPS = Jeroen Positioning System.

Dag 25: Yosemite National Park

Last but not least: Yosemite National Park. Niet uit te spreken zoals je het verwacht, maar wel als: Djossèmietie. Dit nationaal park is een van de oudste nationale parken in de Verenigde Staten en zeker een van de mooiste die we op deze reis gezien hebben.


Na een toch van zo'n 80 mijl vanuit Merced, even onderbroken door een wegomlegging wegens een aardverschuiving, hielden we ons aan een bezoekje van het centrale gedeelte van dit meer dan 3000 km² grote park (= grootte van West-Vlaanderen), de Yosemite Valley. Deze vallei bevat zowat alles wat je in een nationaal park kan verwachten: beren (opnieuw), grote watervallen, grote massieve rotsblokken, een onstuimige rivier, prachtige viewpoints, een uitstekend visitor center, een goed uitgekiend transportsysteem en luidruchtige hollanders...


Jammer genoeg, in tegenstelling tot wat we verwachtten, was de hitte ook weeral van de partij: opnieuw 40 graden celsius, de hitte blijft ons achtervolgen.


We besloten om dan maar een filmpje te bekijken van het park (leve de airco in alle gebouwen!) en een korte hike te doen naar de Yosemite Falls, de vijfde grootste watervallen van de wereld met zo'n 800 meter verval. Het wordt een beetje saai om hetzelfde woord weer maar eens te gebruiken, maar toch: indrukwekkend (ondanks de minder brede straal van de waterval door de droogte)!


Daarna namen we nog de tijd om de vallei te verlaten en iets zuidelijker de heuvels in te trekken, op weg naar Glacier Point. Daar had je een adembenemend uitzicht op de groene vallei (zie foto's). Uitgeteld trokken we terug naar Merced, klaar om het vanaf nu zonder natuurgeweld te stellen.

Dag 24: Sequioa National Park

De laatste 2 nationale parken kwamen deze dagen aan de beurt. Maandag bezochten we Sequioa National Park, centraal in Californië gelegen. Na wat bochtenwerk (altijd goed na een stevig ontbijt) kwamen we aan in het park.

Het park staat bekend om zijn gigantische Sequioa's (bomen). Gigantisch betekent echt gigantisch: bomen tot 95 meter hoog, 17 meter diameter en 1500 kubieke meter volume (te vergelijken met een de inhoud van een Olympisch zwembad van 50 meter lang, 1,5 meter diep). De oudste sequoia's in dit park waren al aan het groeien toen Rome nog niet bestond. Indrukwekkend? Zeker!

In het begin van het park kan je enkele omgevallen bomen bekijken. Je kan de wortels van zo'n omgevallen boom zien en er is zelfs 1 auto waar je door de boomstronk kan rijden. Naast die omgevallen bomen is gewoon al door het park rijden speciaal, het is alsof je door een regenwoud rijdt, de ongereptheid druipt er vanaf.

Over de middag kozen we een picknickplekje uit. Hier is het wel oppassen geblazen: overal hangen er waarschuwingen uit voor bruine beren. Het park (en andere grote delen van California) is goedbevolkt van deze zachte, maar best wel gevaarlijke beesten. Daarom moet je je voorzorgen nemen: het eten moet je altijd binnen handbereik houden, het is niet toegelaten om eten achter te laten, indien je afval hebt moet je dit in speciale (beerbestendige) afvalcontainers werpen.

Na de middag was het tijd voor een bezoekje aan de Giant Sherman Tree. Via een trail kon je deze grootste (in volume) boom ter wereld bezoeken. De boom is bovenaan dood, maar groeit onderaan nog altijd met het volume van 1 normale boom per jaar. Met z'n 85 meter groot en 33 meter omtrek is hij niet de hoogste, maar wel de indrukwekkendste boom van dit park.

Daarna was het terug tijd om naar onze volgende slaapplaats te rijden. Onze kilometerteller staat na die dag al boven de 6000 kilometer...

Dag 22 & 23: Van Death Valley naar Sequoia

Na Las Vegas trokken we opnieuw de droogte in. Death Valley heeft zijn naam niet gestolen. Temperaturen tot diep in de 40 graden (met een record van 56,7°C) zijn hier niet ongewoon. Toen wij Death Valley binnenreden was het "slechts" 42 graden, maar toch weegt die hitte enorm op je. We kozen ervoor om een viertal plaatsen te bezoeken: Furnace Creek, Sand Dunes, Zabriski Point & Badwater.

In Furnace Creek heb je, naast een kunstmatig mini-oase (waar er natuurlijk een luxueus resort uitgebouwd is) een visitor center. Ideaal om na een lange reis wat te genieten van een onmisbaar stukje technologie: airconditioning. Het is ook de plaats waar je de officiele stempel van het nationaal park kan krijgen en vooral om wat meer info over het nationale park te vinden.

Daarna trokken we naar de drie echte viewpoints. Eerst gingen we naar Sand Dunes, een woestijn binnen de woestijn, met zoals de naam het zelf zegt, redelijk indrukwekkende zandduinen.

Terug naar Furnace Creek kwamen we het tweede punt tegen: Zabriski Point. Hier heb je een prachtig uitzicht over een stuk "Badlands", een woeste, versteende heuvelrug. Je moet er slechts een 200 meter voor wandelen, maar toch keer je volledig bezweet terug...

Het laatste punt van de dag was Badwater. Zoals de naam het zegt vind je op deze plaats, ondanks de hitte, effectief water. De plaats is een zoutvlakte die zo'n 86 meter onder zeeniveau ligt. Het aanwezige water is niet drinkbaar (te zoutig), vandaag zijn naam. De zoutkristallen maken deze plaats speciaal.

Daarna was er voor ons nog een lange (en warme) tocht naar Barstow. De volgende dag was enkel een verbindingsdag naar Visalia, de laatste warme dag voor we 2 koelere nationale parken aandoen (eindelijk!). Eerst staat Sequioa National Park op het programma, de dag erop is het tijd voor Yosemite NP.

Dag 20 & 21: Las Vegas

We hebben er net een tweedaagse Las Vegas opzitten. Het was een leuke ervaring, maar meer dan dat ook niet.

Op woensdag reden we van ons motel in Boulder City naar het grote, decadente Las Vegas. We logeerden er in Circus Circus, een 3700 kamers tellend hotel gelegen op de Las Vegas Boulevard beter gekend als 'the strip'.

We verkenden eerst ons hotel en waren daar toch ruim een halve dag mee zoet. Ons hotel telde naast een gigantisch casino ook meerdere winkelstraatjes, een circusruimte, enkele kermisachtige kraampjes, verschillende restaurants en een heus indoor pretpark 'the adventure dome'.

In deze adventure dome bevinden zich een 25tal attracties waaronder een indoor splash en een gigantische rollercoaster. De dome is een hele grote koepel, gebouwd uit roze getint glas.


Daarna gingen we op zoek naar onze kamer (kamer nummer 19825), gelegen op de negentiende verdieping. We kregen een luxueuze kamer en dat voor een klein prijsje. Leuk meegenomen ;-)

De volgende dag gingen we naar 'de strip'. Omdat de hitte echt niet te doen was (het was 's middags zo'n 40°C) namen we de shuttlebus. Gelukkig is er werkelijk overal airco aanwezig zodat je toch nog een beetje kan genieten van je uitstapjes.

Op de strip deden we wat aan sightseeing. We waren onder de indruk van de vele grandioze hotels. Je kan ook in alle hotels binnen gaan, er is overal wat te beleven. Het mooist vonden we de fonteinen bij het Bellagio en de Canals in het Venetian. 's Avonds wordt alles nog wat sfeervoller dankzij de duizenden lichtjes...
Vegas was leuk, maar we hadden het er na onze tweedaagse ook echt wel gezien. Alles is er super commercieel. Je wordt voortdurend aangesproken op straat met kaartjes voor gratis drank in nightclubs, telefoonnummers van prostituees, ... Het is er ook enorm druk en voortdurend moet je uitwijken voor fotograferende mensen ;-)

Dag 18 & 19: Van Bryce Canyon naar Las Vegas

We zijn nu net over de helft van onze reis. Afgelopen dagen bezochten we nog enkele natuurparken voor we ons aan de decadentie overleveren van Las Vegas.

We waren door Belgen gewaarschuwd dat we Bryce Canyon misschien niet volledig konden doen. Een bosbrand verhinderde de toegang tot een deel van het park. Gelukkig voor ons regende het, zodat we ongestoord het volledige park konden bezoeken. We zagen wel veel brandweerlieden die nog druk in de weer waren om de nasmeulende bomen te controleren en enkele gebieden gecontroleerd te laten afbranden.

Bryce Canyon is een uitgestrekt park, waarbij je vanop de top in de canyon kijkt. Het staat er vol met hoodoos (smalle rotspilaren). We reden eerst naar het einde van het park om vanaf daar terug te rijden naar de uitgang en ondertussen alle belangrijke viewpoints te kunnen zien. Hoewel de regen ons wat hielp (en ook zorgde voor een lagere temperatuur), konden we door de slagregen en bliksem geen lange wandelingen doen. Enkele van de mooiste punten in dit park waren Bryce Point, Sunset en Inspiration Point. Zeker een van de mooiste parken die we bezocht hebben!

De volgende dag bezochten we Zion National Park. Mooi park, maar opnieuw héél regenachtig om te bezoeken... De dag zelf hadden we nog een drukke autorit voor de boeg, dus was het vlug weer de auto in, op weg naar Las Vegas. We reden van het ene uiterste naar het andere: van een koel, fris Belgisch zomerweertje naar het bloedhete Las Vegas (temperaturen van meer dan 38 graden).

In Las Vegas bezochten we eerst de Hoover Dam. Een mooi staaltje van techniek, maar vooral een mooi staaltje van Amerikaanse commercie. Overgecommercialiseerd, waren we vlug weg.

We slapen nu in een motel op een 10-tal kilometer van Las Vegas, klaar om Sin City te bezoeken. In ons motel bevindt er zich nu al een gokhal die 24 uur per dag open is, een restaurant waar je steaks kan eten voor 5 dollar (minder dan 4 euro). Alles is hier supergoedkoop, allemaal om je te lokken naar de casino's hier.

Dag 16 & 17: Arches & Capitol Reef

Inca Inn, niet direct een naam die je zou verwachten voor een motel uitgebaat door Zwitsers in Moab, was een leuke plaats om te verblijven. Voor het eerst in weken kregen we vers zelfgemaakt brood. Voeg daar nog eens wat fruit bij en we waren in de zevende ontbijthemel.

Die dag stond er niet zoveel op het programma. Gelukkig maar, want het was (opnieuw) drukkend warm. We trokken naar Arches National Park, een park waar je indrukwekkende rotsbogen kan zien. Na een tocht van zo'n 20 mijl naar het uiterste einde van het park begonnen we eerst met de picknick. We zaten aan een tafeltje met enkele Belgen die onze trip in omgekeerde richting maakten. Altijd handig om ervaringen uit te wisselen!

In de namiddag maakten we een tocht met onze auto door het park en stopten we voor enkele korte wandelingetjes. Toen we na één van die wandelingen terug in onze auto stapten, gaf de thermometer maar liefst 53°C aan... Genoeg voor ons om enkele langere wandelingen links te laten liggen, het was niet doenbaar in deze hitte.

Na Arches trokken we naar Richfield, zo'n 170 mijl verder. Op onze tocht lag een strook van 100 mijl autostrade zonder enig huis, tankstation of service area!

De volgende dag zoefden we met onze auto naar Capitol Reef. Het was een park die minder indruk op ons maakte. Misschien was het gewoon omdat we al zoveel imponerende rotswanden zagen, maar de 16 kilometer-lange scenic drive stelde ons wat teleur. Wat wel heel mooi was, waren de rotstekeningen die zo'n 1000 jaar geleden achtergelaten werden door indianen (zie foto's). Toen we vertrokken uit het park barstte er een onweer los, voor de eerste keer wat afkoeling!

Deze avond blijven we slapen in Richfield, morgen staat Bryce Canyon op ons programma.

Dag 15: Mesa Verde National Park

Op het programma van vandaag: Mesa Verde National Park. Mesa Verde (letterlijk: groen plateau) is indiaans cultureel erfgoed. Rond de jaren 1200 zocht een groep indianen bescherming tegen vijanden en de zon. Ze besloten in de rotswanden van dit groene plateau een onderkomen te zoeken.

Het resultaat was een hele hoop nederzettingen langs de rotswanden van dit plateau. Vandaag bezochten we er een van, namelijk Cliff Palace. Het volledige park telt zo'n 600 van die nederzettingen, wij kozen voor de grootste.

Gegidst door een parkwachter, daalden we een smalle stenen trap af naar een klein dorpje bestaande uit zo'n 150 vertrekken, waar zo'n 120 mensen geleefd hebben. Vreemd genoeg leefden ze daar maar zo'n 80 jaar, dit komt vooral doordat de voedsel- en energiebronnen uitgeput raakten.

De oorspronkelijke bewoners heetten "pueblos". Ze waren de voorouders van zo'n 21 stammen, waaronder de Hopi-indianen. Die oorspronkelijke bewoners hadden zich goed uitgerust: zo waren er torens waarmee ze tot 130 mijl ver signalen konden doorgeven, tot ver uit het Mesa Verde park dus (tot in de huidige staten New Mexico en Utah).

Cliff Palace bestaat uit gewone slaapvertrekken, opslagplaatsen maar vooral uit Kavis, spirituele ontmoetingsplaatsen waar onder andere rituele dansen plaatsvonden. Wij begrijpen nu maar al te goed waarom indianen regendansen uitvoeren... Het is hier namelijk bloedheet en kurkdroog: tegen de 100° Fahrenheit, zo'n 38 graden celsius (in de schaduw). Geen wonder dat er hier regelmatig bosbranden ontstaan. In het park Mesa Verde was er in 2002 een grote bosbrand, wij zagen grote oppervlaktes verkoolde bomen waar nog steeds geen spoor van nieuw leven in te ontdekken is.

Na de middag was de warmte niet meer te houden en reden we door naar Moab, om ons volgende motelletje te zoeken. Een slaapplaats die trouwens uitgebaat wordt door Zwitsers.

Morgen bezoeken we Arches en misschien Canyonlands.

Dag 13 & 14: Antelope Canyon & Monument Valley

Woensdagochtend bezochten we Antelope Canyon, een canyon enkel te bezoeken via een georganiseerde trip. In een tot tourbus omgevormde SUV (de typische Amerikaanse auto) werden wij tweetjes, samen met nog 12 andere slachtoffers gevoerd naar de Antelope Canyon.

De gids waarschuwde ons voor een bumpy rit, niet zonder reden: we reden eerst nogal wild uit Page weg en zochten daarna de zandweggetjes op voor zo'n 4 kilometer holderdebolder tot aan de ingang van de canyon. Antelope is immers geen "gewone" canyon, maar een slotcanyon: een uitgeholde gleuf.

Die gleuf zorgt er wel voor dat je in de slechts 400 meter lange canyon prachtige foto's kan nemen, zeker rond het middaguur als de zon het hoogst staat. Jammer genoeg is dit ondertussen alombekend, waardoor het een drukte van jewelste was en je soms opgejaagd werd om een volgende groep toe te laten foto's te nemen. De foto's die je neemt, zijn echter wel adembemenend.

De loodrechte zon zorgt voor lichtbundels die een speciaal effect geven aan de uit zandsteen opgebouwde canyon. Helaas waren er enkele schapenwolkjes, waardoor we niet altijd de mooiste kant van de canyon te zien kregen. Al bij al héél mooi, maar héél toeristisch.

In de namiddag, na een siesta om de hitte te verwerken, trokken we nog naar de Horseshoe Bend. Deze kronkeling van de Colorado is, zoals de naam het zegt, hoefijzervormig. Ook hier was het even door het zand bijten, maar deze keer was het maar anderhalve mijl heen en terug en konden we het allemaal te voet doen.

Donderdag hielden we de canyons even voor bekeken en zochten we iets monumentalers op. Tussen Page en Cortez, midden in het Navajo-reservaat, bevindt zich Monument Valley. Deze rotsformaties, bekend van verschillende westerns, staan in een godverlaten landschap te pronken als ware ze zelf filmsterren.


Deze keer konden we zelf met de auto een ritje maken doorheen de vallei. Een zware test voor onze Toyota Yaris, want het was een tochtje van zo'n 26 kilometer onverharde, hobbelige en zanderige weg. Gelukkig bleek dat de Jappen stevige auto's maken, want we kwamen er zonder kleerscheuren vanaf. Enkel bleek onze auto plots een rode schijn te hebben. Het stof lag overal op onze auto.

De rit zelf was indrukwekkend. We zagen een tiental mastodonten van rotsen, de ene al groter dan de andere.

Donderdagavond kwamen we dan uiteindelijk aan in Cortez, een stadje van zo'n 20000 inwoners. Nog net genoeg tijd om in de Safeway wat inkopen te doen en onze buik te vullen met een Big Mac, waarna het tijd was om ons bed in te duiken.

Dag 12: Grand Canyon

Een van de hoogtepunten van onze reis was vandaag aan de orde: een bezoek aan de Grand Canyon!

Ons voornemen om bij zonsopgang in het park aanwezig te zijn hebben we niet kunnen waarmaken. Dan moesten we rond 03.00 opstaan en dat was nu net een beetje te hoog gegrepen ;-)

Anyway, we reden er in de vroege voormiddag naartoe. Onderweg hadden we niet echt het idee dat we de canyon naderden. We reden namelijk door een boslandschap. Pas toen we de auto parkeerden en een paar meters te voet wandelden zagen we de overweldigende Grand Canyon.

In het park maakten we een wandeling langs de South Rim. De South Rim is de zuidelijke kant van de kloof van deze canyon. De wandeling verbindt verschillende uitzichtpunten. Het liep op een paadje vlak naast de afgrond. We zagen enkele schattige eekhoorns en in de lucht vlogen er veel roofvogels.


Na de bloedhete wandeling namen we de shuttlebus terug naar de parking. Na een lekkere picknick in de natuur vertrokken we naar de helihaven. We deden een halfuur durende vlucht over de Grand Canyon. Deze vlucht was indrukwekkend!

We zaten met z'n zessen (toevallig allemaal Belgen) in de helikopter. We kregen een hoofdtelefoon op en luisterden naar uitleg over de canyon. De vlucht werd begeleid met passende muziek. Zo hoorden we 'Fly Away' door onze hoofdtelefoons knallen. Foto's van deze vlucht en andere foto's vind je via de link in de rechterkolom.

Nadien reden we richting Page. We reden ongeveer 240 km door prachtige landschappen: woestijnvlaktes, maanlandschappen, bossen, rotsgebergtes.


In ons gezellig motelletje picknickten we 's avonds op ons terras.


Tot morgen!

Dag 11: Blythe - Flagstaff

Vandaag stond er een verbindingsrit op het programma. We vertrokken 's morgens uit het bloedhete Blythe richting Flagstaff. Na een tijdje reden we een nieuwe staat (Arizona) binnen. Het landschap onderweg veranderde heel snel. Bij Joshua Tree zagen we vooral een woestijnlandschap, nu kwamen we cactussen tegen langs de rand van de snelweg.


Na de middag stopten we in het kleine stadje Black Canyon City. Een vriendelijke, zij het wat opdringerige dame van de toeristische dienst stelde voor om de snelweg te verlaten en een alternatieve, panoramische route richting Sedona te nemen.


Op deze route reden we door een bosrijk berglandschap. We gingen heuvel op en af. We kwamen ook een stadje tegen, Jerome, hangend aan de bergwand. Deze rit was echt de moeite.

In Sedona wilden we graag naar Slide Rock State Park bezoeken. In dit park vind je een natuurlijke waterglijbaan tussen de rotsen. Helaas was er te weinig water en was het dus verboden om te zwemmen en te waden.


Nabij Sedona zagen we ook nog Red Rock State Park, met zijn prachtige rode rotsen.


Op het einde van de dag bezochten we nog de Meteor Crater nabij Flagstaff. Deze krater is de tweede grootste inslagkrater van een meteoriet op aarde. De krater is 1,2 km breed en heeft een omtrek van ongeveer 5 km.


's Avonds sliepen we in een motel in het centrum van Flagstaff en dat hebben we geweten! Doorheen Flagstaff loopt een druk bezette spoorlijn voor goederenverkeer. Treinen hebben de gewoonte om zich aan te kondigen door middel van luid getoeter. Dit treinverkeer loopt dag en nacht. Onze nachtrust werd hierdoor grondig verstoord.

Dag 10: Joshua Tree National Park

Na 3 dagen San Diego trokken we vanaf vandaag de baan op en gaan we enkele nationale parken bezoeken.

Eerst even de auto oppikken aan de luchthaven en de nodige formaliteiten vervullen. Men probeert je altijd om een upgrade of een extra verzekering aan te smeren. Zowel Jeroen als mezelf mogen rijden met de auto want Californië is één van de weinige staten waar je hier geen extra fee moet voor betalen.

Onze eerste stop was de Walmart om wat inkopen te doen. Opvallend is dat veel supermarkten geen verse groenten en fruit mogen verkopen. Hiervoor moet je in een meer gespecialiseerde supermarkt zijn. Fruit is hier verschrikkelijk duur. We zagen vandaag een reclame langs de weg waarop stond dat je 8 sinaasappels voor $3 kon kopen, een blok verder zagen we een reclame voor een grote slice pizza en drank aan $1,99...

Daarna trokken we naar Joshua Tree National Park. Dit park bestaat uit 2 delen: de Mojavewoestijn en de Coloradowoestijn. In de Mojavewoestijn vind je de zogenaamde Joshua Trees. In dit park is het landschap heel dor. Het was er ook verschrikkelijk heet. Als je even uit de wagen stapt is het vijf minuten later in de wagen al precies een oven... Zonder airco red je het hier echt niet. Aan de ingang van het park lazen we dat de temperatuurverwachting voor vandaag tussen 105 en 115°F was. Dat is omgerekend zo'n 41-46°C.

Na ons bezoek reden we richting Blythe, waar ons motel (met zwembad) ligt.

Morgen staat een verbindingsrit op het programma. We rijden via Phoenix naar Flagstaff want overmorgen bezoeken we de Grand Canyon!

Dag 9: San Diego

Na 8 dagen van vroeg opstaan konden we vandaag eens uitslapen. Uitslapen dat betekent voor ons om 7u30 opstaan.

Na 1 week Amerika kennen we de Amerikaanse gewoontes reeds goed en doen we er vaak goed aan mee. Deze ochtend was het tijd om een écht Amerikaans ontbijt te eten: pancakes (dikke pannenkoeken). Wij hielden het bij 1 à 2 zo'n pannenkoeken, maar sommigen maakten een stapel pannenkoeken tot 5 centimeter hoog. Doe er dan nog een klets maple siroop bij en je hebt zeker je start van de dag niet gemist!

Na het ontbijt trokken we tijd uit om de haven te verkennen. We deden een excursie over de zuidelijke kant van de baai en zagen de tweede grootste militaire haven van de wereld, de grootste langs de Stille Oceaan. In de baai lag er ook een oud vliegdekschip, de USS Midway. We bezochten dit schip en waren onder de indruk van de constructie van dit schip. Een unieke kans om eens te zien hoe zo'n schip in elkaar zit.

Na de middag gingen we nog naar Balboa Park en bezochten we er een Amerikaanse versie van Technopolis. We deden er verschillende experimenten en keken ook naar een IMAX-film over Californië.

Voor het eerst tijdens deze vakantie kwamen we 's avonds vroeg in onze slaapplaats toe, zodat we nog de was en de plas konden doen. Morgen de strijk...

Dag 8: SeaWorld

Op deze zonnige dag trokken we naar SeaWorld. Dit is iets waar Evelyne hééééééél hard naar uitkeek.

Jeroen regelde stiekem een Dolphin Interactive Program. Dit betekent dat we in het water konden samen met de dolfijnen, ze konden aaien, opdrachtjes geven en eten geven. Dit was echt een onvergetelijke ervaring en een fantastische verrassing.

Na dit uurtje trokken we naar de orkashow van Shamu. Deze orka zorgde samen met zijn vier vriendjes voor een halfuur durend spektakel. De show was adembenemend mooi. Foto's van deze show vind je via de gewone fotolink. Een video van een stuk van het slotspektakel vind je hier:

http://www.youtube.com/watch?v=XSOddtFivro

Rond de middag volgde de tweede verrassing. Jeroen zorgde ervoor dat we achter de schermen van het pinguïnverblijf een kijkje konden nemen met een gids. We kregen ook de kans om een macaronipinguïn te aaien. We mochten zelfs in het verblijf van de pinguïns, waar het serieus koud was. We zagen ook een babypinguïn van 40 dagen oud. Deze mochten we helaas niet aaien. In SeaWorld heeft iemand de fulltime taak om de pinguïnkuikens te aaien en op die manier te laten wennen aan mensen. Die persoon mag de pinguïns zelfs overal in Amerika meenemen, zo waren enkele kuikens te gast in de laatavondshow van Jay Leno.


Na deze rondleiding deden we nog enkele shows: die van de zeeleeuwen en van de dolfijnen. De show van de zeeleeuwen was bijzonder amusant. De show van de dolfijnen was spectaculair. We rondden ons bezoekje aan SeaWorld af door de ijsberen, walrussen en haaien nog even goeiedag te zeggen.

Deze dag was echt onvergetelijk!

Dag 7: Los Angeles naar San Diego

's Ochtends vertrokken we uit Los Angeles met de Pacific Southliner. Deze trein bracht ons langs de Stille Oceaan naar San Diego. We zagen hagelwitte stranden, azuurblauwe zee en een heleboel surfers. Nog mooier dan in de Jetair-boekjes ;).

In San Diego trokken we eerst naar onze jeugdherberg, midden in het Gaslamp Quarter, een uitgaansbuurt. Deze jeugdherberg kan ons erg bekoren, het is er echt gezellig vertoeven.

In de namiddag trokken we naar de San Diego Zoo. Deze zoo is een van de meest bekende dierentuinen ter wereld.

Het park is verdeeld in verschillende zones, volgens ecosysteem. Zo heb je een regenwoud, een savanne, ... In de zoo kon je een kabelbaan en een tourbus nemen om afstand te overbruggen, want het park is echt heel groot.

Enkele dieren vind je bijna nergens anders in de wereld. Zo hebben ze enkele reuzenpanda's, heel wat koala's en een gloednieuw olifantenverblijf om u tegen te zeggen.

's Avonds bezochten we nog het Gaslamp Quarter en aten we in een Italiaans restaurant. Foto's vind je zoals steeds via de link in de rechterkolom.

Dag 6: Los Angeles

Vandaag waren we alweer vroeg uit de veren. Onze dagen hier starten rond 06.30. Na een superstart breakfast konden we er weer tegenaan!

Na het ontbijt en de grondige smeerbeurt met zonnecrème trokken we naar het nabije metrostation. Daarna namen we de rapid line, een snelle busverbinding, naar Santa Monica. Deze busrit van ongeveer 15 mijl duurde zowat een uur. In LA is het verkeer telkens heel druk...

In Santa Monica wandelden we over de pier van Santa Monica en zagen we de bekende reddershutjes uit de serie Baywatch. Vervolgens huurden we een tandem en fietsten we over een verharde weg over het strand naar Venice Beach. Venice Beach is bekend om zijn vele kunstenaars, straatartiesten en excentriekelingen. Waar we verbaasd over waren was het feit dat er heel veel clochards en daklozen lagen te slapen onder de palmbomen of op het strand. Het contrast met dit rijke kustgebied is heel groot. Voor een gezinswoning aan de promenade betaal je hier al gauw $1 500 000.

Na ons stranduitje gingen we terug richting Hollywood. We verkenden de beroemde Hollywood Boulevard. Hier vind je de beroemde theaters van Kodak en Grauman's. In het Kodak Theatre worden de jaarlijkse oscars uitgereikt.

Op de Boulevard ligt de Walk of Fame. Op dit deel was het heel druk. Alles is er ook erg commercieel. Constant probeert men je aan te spreken om je iets te verkopen of om een guided tour aan te smeren. We hielden dit stukje van Hollywood snel voor bekeken. We waren niet echt onder de indruk van de Boulevard, we vonden het eerder vergane glorie die kunstmatig in leven wordt gehouden.

's Avonds namen we nog de metro naar downtown LA. We zagen er de Walt Disney Concert Hall en de City Hall.

Morgen verlaten we LA en trekken we met de Amtrak (trein) naar San Diego. We gaan er de San Diego Zoo bezoeken.

Meer foto's vind je via de link in de rechterkolom. Klik dubbel op de foto's en lees wat extra uitleg.

Enkele algemene indrukken tot nu toe op een rijtje:

- Het is hier warm, maar een bries maakt veel goed! 's Morgens is het steeds overtrokken en fris, maar tegen een uur of negen is het al gauw weer 30°C.

- Rond 20.30 is het hier reeds donker. Dat is even wennen.

- Alle plaatsen die we tot nu toe bezochten waren telkens heel netjes. Amerikanen gooien hun afval niet zomaar op straat. Sorteren en recycleren is dan weer iets wat we haast nooit zien.

- Alle ontbijten in de hotels worden geserveerd in piepschuim bordjes en bekers, het bestek is uit plastic. Er heerst echt een wegwerpcultuur.

- Veel supermarkten en eetgelegenheden zijn 24/24 open.

- Amerikanen bieden vaak ongevraagd hun hulp aan als ze zien dat je ergens iets aan het zoeken bent. Soms leuk, soms vervelend.

- Het verschil tussen rijk en arm is groot. Je ziet op straat mensen strompelen die dringend medische zorgen nodig hebben, maar het niet kunnen betalen.

- Het is hier verdraaid lang zoeken voor je wat gezond eten vindt. Zelfs belegde broodjes bulken van de extra kaas en saus.

- Los Angeles is zo groot dat het bijna niet te overzien is. In deze stad heb je makkelijk een uur nodig om van het ene stadsdeel naar het andere te gaan.

- In Los Angeles voelden we ons wel heel blank. 50% van de bevolking zijn latino's, 10% van Aziatische oorsprong, 10% zwart en de overige 30% is blank.

Dag 5: Universal Studios

Vandaag bezochten we de Universal Studios. Dit attractiepark ligt nabij de filmstudio's van Universal. Het park ligt in Universal City.



We namen de metro naar het park en kwamen er rond openingstijd aan. Eerst even bij de kassa langs om tickets te kopen. We moesten er onze rechterwijsvinger laten inscannen...



Na de opening repten we ons naar de Studio Tour.

Deze tour van 45 minuten bracht ons langs verschillende filmsets en decors. De tour was echt indrukwekkend!



Hier zie je een set met crashende auto's.











Meer foto's hiervan zijn te zien via de link in de rechterkolom.



Na de tour gingen we naar het lowerlot. Dit park bestaat uit 2 delen: upperlot en lowerlot. Het lowerlot is te bereiken via 4 roltrappen.


In het lowerlot bezochten we enkele leuke attracties: Jurassic Park: the Ride en en The Mummy. Van de eerste attractie werden we drijfnat (welkom als het meer dan 30°C is) en van de tweede attractie werden we stevig door elkaar geschud! Deze attracties waren echt heel leuk.


We gingen er ook naar 2 shows. De eerste, Backdraft, toonde ons hoe ze vuur en explosies creeëren en filmen. De tweede show ging over special effects. Voor deze laatste show hadden ze enkele vrijwilligers uit het publiek nodig. Die moesten eerst een verklaring ondertekenen voor ze vrijwilliger mochten zijn...


Daarna ging het richting upperlot. We aten een lekkere pizza en dronken gretig van de waterfonteintjes die overal in het park verspreid staan.


In het upperlot was het vooral genieten van de Simpsons 4D ride en van de Animal Actors show. Terminator en Shrek vonden we minder.


Vandaag genoten we van een leuke en ontspannende dag. We merkten trouwens niet zoveel van de Michael Jackson hysterie, ondanks dat hij vandaag begraven werd.


Morgen gaan we Santa Monica, Venice Beach en Hollywood verkennen.

Dag 4: Camarillo - Los Angeles

Na een deugddoende nachtrust genoten we van een lekker ontbijt in ons motel. Voor de eerste keer konden we een full American breakfast nemen (eieren, aardappelen, worstjes). Jeroen ging hier dan ook voluit voor ;-)

Na het ontbijt namen we de auto richting Los Angeles. We raakten behoorlijk vlot door het verkeer en kwamen er rond het middaguur aan.

We besloten om eerst een autorit in de heuvels te maken. We reden Mulholland Drive af. Dit was indrukwekkend! We stopten op verschillende punten en zagen prachtige overlooks op de verschillende stadsdelen van LA. Op de voorlaatste overlook zagen we bovenstaand uitzicht op de stad. Boven LA hangt steeds een laagje smog. Je ziet op de foto ook een snelweg die doorheen de stad slingert: de Hollywood Freeway (101).

Daarna maakten we een rondritje in Beverly Hills. We zagen vele mooie huizen. In Beverly Hills hebben veel sterren hun optrekje.

Nadien reden we naar de luchthaven LAX waar we onze huurauto inleverden. We werden op de terugweg naar ons motel in Hollywoord geholpen door een vriendelijk Amerikaan die ons wegwijs maakte doorheen het stelsel van het openbaar vervoer. Hij deed dit trouwens in het Frans, nadat hij hoorde dat we Belgen waren.

Toen we bij ons motel aankwamen was het al laat. Snel nog een hapje eten (wat is het lang zoeken tot je iets gezonds vindt) en daarna ons bedje in.

Foto's van deze dag kan je zien via de link in de rechterkolom.

Dag 3: Monterey Bay - Highway 1

Op zondag vertrokken we heel vroeg uit San Francisco. We pikten onze huurauto op aan de luchthaven. Na een testritje in de garage vertrokken we richting Monterey.

In Monterey deden we eerst de 17 mile drive. Deze weg slingerde langs de kust en bevat 21 vista points (uitzichtpunten). We stopten langs enkele van deze punten. We zagen onder andere Bird Rock en Lone Cypress.

Dit ritje was meer dan de moeite.

Daarna reden we naar de pier van Monterey waar we inscheepten op een whale watching. Met de Pacific Explorer vaarden we 10 mijl in de oceaan op zoek naar zeezoogdieren.

We vaarden eerst langs een heleboel zeehonden die lagen te rusten op een rots voor de kustlijn, net buiten de haven. Er lag ook een dikke zeeleeuw te genieten van het zonnetje.

Daarna was het speuren naar dolfijnen en walvissen. Na een uurtje spotten we de eerste dolfijnen. We zagen verschillende groepen (2 soorten dolfijnen). Ze waren heel speels en doken in en uit het water dat het een lieve lust was.

Walvissen hebben we helaas niet gezien... Hiervoor moet je blijkbaar geluk hebben. Toch zijn we tevreden over onze tocht, want het was een unieke ervaring om die zeehonden en dolfijnen zo dicht bij de boot te kunnen zien.

Na de boottocht reden we verder richting Highway 1. We reden deze snelweg helemaal af, van Monterey tot San Luis Obispo. Deze slingerende kustweg bood ons prachtige panoramische uitzichten over de oceaan. Deze rit was echt indrukwekkend. We deden ongeveer 4 uur over deze ongeveer 200 km lange weg.

Na deze rit moesten we nog een 133 mijl afleggen. Dit was een zware rit, want we waren vermoeid na zo'n drukke dag. In Santa Barbara stonden we dan ook nog eens in de file... Rond 22.00 's avonds kwamen we eindelijk aan in ons (super-de-luxe) motel. Mmm, wat kan een bedje toch deugd doen...

Voor meer foto's: zie link rechts.

Dag 1 en dag 2

Kort een verslagje over de voorbije dagen.

Op vrijdag maakten we de grote oversteek. We vlogen in ongeveer 8 uur naar Washington. Daar moesten we 3 uur op een aansluitende vlucht wachten. De tweede vlucht nam ongeveer 5 u 45 in beslag. De reis was vermoeiend en we waren dan ook blij dat we na meer dan 26 uur ons bedje konden opzoeken.

Vandaag (zaterdag) trokken we naar de stad San Francisco. We namen hiervoor de trein want ons motel ligt in San Bruno.

Foto's van onze eerste 2 dagen vind je via de link rechts. Wie commentaar die we gaven bij de foto's wil lezen moet op de foto klikken.

Nu een dutje doen, want morgen staat er een lange trip op het programma.

Nog heel even...

De zomer is in het land en wij tellen verder af...
Nog slechts 5 dagen en het is zover!

Voorbeschouwing reis dag 32 - 33: San Francisco - Brussel

Dag 32 (maandag 3 augustus) en dag 33 (dinsdag 4 augustus)
afstand: 10130 km (in vogelvlucht, vliegen)

Op maandagmorgen vertrekken we heel vroeg naar de luchthaven. We vertrekken er om 07.46 lokale tijd naar Washington DC. In Washington nemen we een intercontinentale vlucht terug naar Brussel. We vliegen met United Airlines.




Op dinsdag 4 augustus komen we 's morgens aan op Zavemtem. Met een tijdsverschil van 9 uur zal een jetlag zich waarschijnlijk wel aandienen...

Nog even de douanecontrole doorworstelen en daarna moe maar tevreden naar huis voor een blij weerzien met onze fret Alfred ;-)

Dag 29 - 31: San Francisco

Dag 29 - 31 (vrijdag 31 juli - zondag 2 augustus): San Francisco
(Californië)

We eindigen onze reis met enkele dagen San Francisco. Gedurende deze dagen bezoeken we onder andere:

* Alcatraz: Een bijzonder beveiligde gevangenis op een eiland in de baai van San Francisco. Deze gevangenis is al een tijdje gesloten. Al Capone heeft hier gevangen gezeten. 3 gevangenen zijn er in geslaagd om te ontsnappen uit deze gevangenis.



* Chinatown: San Francisco heeft de grootste Chinese gemeenschap van Noord-Amerika.

* Lombard Street: de meest bochtige straat ter wereld, met 8 haarspeldbochten.

* Fisherman's Wharf en pier 39: oude zeeliedenbuurt. Hier zit een grote kolonie zeeleeuwen.

* Golden Gate Bridge: een hangbrug van 2737 meter lang naar de baai van San Francisco.

* Alamo Square: een park in de buurt van San Francisco. Beroemd om zijn authentieke houten huisjes, de 'Painted Ladies'.

Op zondagavond trekken we naar een motel nabij de luchthaven van San Francisco want de volgende dag moeten we vroeg op om ons vliegtuig te halen.